Book 3 - 20

Jak się czuje kobieta w ciąży, po wypadku i w dodatku gdy za dwa dni wychodzi za mąż?

Ludzie, umierałam z nerwów.

Wszystko było już gotowe : sala, dekoracje, moja suknia… wszystko. Nadal do mnie nie docierało, że zostanę żoną Zayn’a za czterdzieści osiem godzin. Na samą ta myśl na mojej twarzy pojawiał się szeroki uśmiech.

- Skarbie, jesteś gotowa? – zapytał mnie Zayn, zaglądając do łazienki. – Myślałem, że utopiłaś się w kiblu lub coś – zaśmiał się, a ja chwilę po nim.

- Już miałam wychodzić – odparłam, przyglądając się swojemu odbiciu w lustrze. Nadal mój brzuch pozostawał płaski. Mogłam jeszcze nosić croptopy bez obawy, że będzie widać jakieś wypuklenie.

Plus – nie musiałam nosić bandaży ochronnych. Cudo na cudami.

- Wyglądasz smakowicie – stwierdził stając za mną i obejmując w talii. Uśmiechnęłam się lekko i zadrżałam, gdy jego usta zetknęły się z moją szyją. – Ta koszulka jest zdecydowanie za krótka – skomentował, przebiegając swoimi dużymi dłońmi po moim odsłoniętym brzuchu. – Musisz dbać o naszego malucha.

- Mam na to czas przez następne osiem miesięcy – parsknęłam śmiechem. – Jedźmy już do willi, chcę zobaczyć salę – odparłam, odwracając się do niego twarzą.

- Podekscytowana? – pokiwałam energicznie głową. – Cieszę się.

- Wyglądasz na zmęczonego – stwierdziłam, palcami dotykając delikatnie jego sińców pod oczyma.

- Prawie przez całą noc dzwonili do mnie z firmy i umawiali ze mną ostatnie spotkania… A potem musiałem wysłać kilkanaście maily – westchnął. – I dzisiaj jest jeszcze ten cholerny wieczór kawalerski.

- Ty przynajmniej możesz pić, a ja? – prychnęłam. Zayn się zaśmiał.

- Fakt – pokiwał głową. – Ale wino możesz.

- Skąd wiesz?

- Czytałem w necie – wyszczerzył się. – I z tego co pamiętam, to mama piła je podczas ciąży z Waylihą, bo podobno zmniejsza stres i w ogóle.

- To coś czuję, że przed ślubem poleją się litry wina.

***

- Tu jest… pięknie – wyszeptałam oniemiała, gdy tylko przekroczyłam próg Sali balowej w willi. Wcześniej byłam w niej tylko raz i również wyglądała obłędnie, ale całkowicie udekorowana zwalała z nóg. Wszystko było dokładnie tak, jak sobie wymarzyłam. W powietrzu unosił się przyjemny i delikatny zapach róż. Wszystkie stoły były już przygotowane i ubrane w białe dekoracje. Na każdym z nich stał ozdobny wazon, w którym później miały się pojawić żywe kwiaty. Parkiet do tańczenia był wypolerowany na błysk. Niemal mogłam zobaczyć w nim swoje odbicie.

Czyżby ktoś sprowadził do nas Perfekcyjną Panią Domu?

- Robi wrażenie – skomentował Zayn, rozglądając się uważnie po Sali. – Podoba Ci się? – spojrzał na mnie. Skinęłam głową, nawet na niego nie patrząc. Byłam za bardzo zapatrzona w to… wszystko. Wydawało mi się to takie nierealne.

Clairy Watson, ty wychodzisz do cholery za mąż!

- Misiaczku! – usłyszałam za sobą znajomy krzyk. Z uśmiechem odwróciłam się do David’a i Gab, którzy biegli w moją stronę. Gdy tylko znaleźli się blisko mnie, porwali w swoje ramiona.

- Nie tak mocno, żebra mnie jeszcze bolą! – zaśmiałam się i spróbowałam zlekceważyć ból. Moje rany były jeszcze bardzo świeże, lecz było co raz lepiej.

- I jak wrażenia?! – krzyknął David, wskazując na salę.

- Jest niesamowicie, dziękuję, że się tym zająłeś, gdy byłam w szpitalu – odparłam. – Ta sala to ideał.

- Och, nie wychwalaj mnie tak, bo się zarumienię – powiedział, kręcąc teatralnie oczami. Parsknęłam śmiechem na ten widok. – Chcesz zobaczyć obrączki po poprawkach? Dzisiaj je dostałem – pokiwałam głową. David delikatnie wyjął brązowe pudełko Cartiera i podał mi je.

- Wow – westchnęłam, gdy otworzyłam pudełko. Złoto obrączek mieniło się w świetle, które na nie padało. Diament na moim pięknie lśnił. – Są śliczne – stwierdziłam, oddając przedmiot David’owi. – Nie zgub ich, inaczej utnę Ci jaja.

- Auć, kobieto! Mój penis to wszystko, co mam! – pisnął. – Ty masz serce?!

- Zayn nie narzeka, prawda? – uśmiechnęłam się słodko do Zayn’a, który ze śmiechem pokiwał głową.

- Prawda – Zayn cmoknął mnie delikatnie w usta.

- Jesteście tacy słodcy! – David wydymał zabawnie wargi. – Od początku w was wierzyłem!

- Tak? A kto na początku wierzył w to, że się z Tobą umówi? – zaśmiałam się.

- Och zamknij się – burknął. – Geje tacy są! Przelecą każdego przystojnego mężczyznę!

- Czyli mówisz mi, że chciałeś mnie zaliczyć? – Zayn zmarszczył czoło.

- Spokojnie, nie pozwoliłabym mu na to – pogłaskałam go po ramieniu.

- Wiesz, dziwnie jest słuchać, że Twój przyjaciel chętnie wsadziłby kutasa do mojego tyłka – powiedział Zayn, krzywiąc się. Zaśmiałam się, wtulając w jego bark.

- To jest David, tego nie zmienisz – mruknęłam.

- Koleś, nawet mój były ciągle o Tobie gadał! Chwilami robiłem się zazdrosny! – rzekł David i spojrzał na zegarek. – Gab, musimy się zbierać.

- A wy gdzie się wybieracie? – spytałam zaciekawiona.

- Na obiad do Ravioli. Jestem cholernie głodny – warknął, biorąc Gab za ramię. – Pamiętaj Malik, masz być o siódmej w klubie.

- Jasna sprawa – odparł.

- To buźka kochani!

- Pa – uśmiechnęłam się lekko i patrzyłam jak wychodzili z Sali balowej. – Też jedziemy coś zjeść, by nie męczyć Haley?

- To w końcu jest jej praca, skarbie – odparł Zayn. – Jeśli chcesz, możemy pojechać do jakiegoś baru.

- Mam ochotę na coś tłustego i sytego – stwierdziłam.

- Czyżbyś już miała zachcianki? – Zayn uśmiechnął się, gładząc dłonią mój policzek.

- Czasami muszę zjeść steak’a z frytkami, by jakoś odreagować stres – powiedziałam, wzruszając ramionami.

- No to jest nas dwoje.

***

- Rozmawiałem ze swoim prawnikiem – oznajmił Zayn, wpychając do ust dużą porcję frytek. Przerwałam konsumowanie swojego steak’a i spojrzałam na niego.

- O czym? – zapytałam z pełną buzią.

- Połknij, nim się zadławisz – odparł, śmiejąc się cicho. Wykonałam jego polecenie. – Rozmawiałem z nim o Twojej matce i sytuacji, która miała ostatnio miejsce.

- Ona tylko nas podjudzała, Zayn – westchnęłam.

- Wiem, ale zawsze warto dmuchać na zimne – powiedział. – Więc, dogadałem się z nim i postara się, aby wszystko co kiedyś się wydarzyło w moim życiu, było zatajone.

- Wie o tym, że ty masz…? – nie dokończyłam, bo Zayn doskonale wiedział o czym mówię.

- Tak – pokiwał głową. – Mój prawnik też wyśle do Twojej matki list zabraniający wyjawienia prawdy mediom… inaczej wystosuje w moim imieniu wniosek do sądu.

- Moja matka sama prosi się o kłopoty – rzekłam z obojętnością. – Jeszcze raz Cię za nią przepraszam.

- Istnieją ludzie i taborety – odparł. Zaśmiałam się. W tym przypadku się z nim zgadzałam.

- Do jakiego klubu idziecie? – zapytałam go. Zayn uśmiechnął się.

- A co? Chcesz mnie szpiegować seksowna mamuśko?

- Zayn – warknęłam.

- Uwielbiam to określenie, nic na to nie poradzę – zaśmiał się. – Zaprosiłem swoich kilku starych znajomych z Bradford i kuzynów i jedziemy razem do Bijuox.

- Zaliczyłam tam swojego pierwszy zgon w życiu – odparłam, przypominając sobie tamten dzień. Zadrżałam na samo wspomnienie tego, ile godzin spędziłam w toalecie. – Ale było warto – uśmiechnęłam się kwaśno.

- Wyglądałaś gorzej, niż wtedy gdy sam zabierałem Cię z klubu.

- Boże, o wiele gorzej – westchnęłam głęboko, biorąc łyk swojej dużej coli. Zayn parsknął rozbawiony. – Nie schlej się za bardzo, okay?

- Nawet nie wiem czy będę pił – wzruszył ramionami. – Pewnie pobędziemy jakieś trzy godzinie w klubie i pojedziemy do David’a.

- Będą striptizerki?

- A więc o to chodzi – popatrzył na mnie. – Nie wiem, zależy co zaplanował David.

- Okay – mruknęłam, wracając do jedzenia.

- Nie zamartwiaj się tym – odparł Zayn, natychmiast zauważając moją zmianę nastroju. – To ja muszę powiedzieć Waylihy, że w moim apartamencie nie ma być żadnego cholernego striptizera.

- Och, ty możesz, ja nie? – zaśmiałam się.

- Do końca życia będzie oglądać wyłącznie moją klatę i mojego kutasa, proste.

- Zazdrośnik – skomentowałam z zadziornym uśmiechem.

- Bronię tego, co moje – uśmiechnął się tajemniczo, a jego dłoń znienacka pojawiła się na moim kolanie. Spojrzałam na niego, wolno żując mięso.

- Nie tutaj, Zayn – syknęłam, kątem oka spoglądając, czy ktoś „przypadkowo” na nas nie patrzył. Na moje szczęście nikt nie był nami zainteresowany, a długi biały obrus zasłaniał poczynania Zayn’a.

- Trochę perwersji nigdy za wiele, co maleńka? – puścił mi oczko, sunąc dłonią w górę mojego uda. Moje serce przyśpieszyło. Jak widać, nadal mocno reagowałam na dotyk Zayn’a.

- To co? Myślisz, że w magiczny sposób wyląduje na tym stole i rozłożę nogi? – uniosłam zagadkowo brew, spoglądając na niego i jednocześnie przygryzając dolną wargę. Poczułam, jak jego wzrok staje się intensywniejszy.

- Kusisz – rzekł niskim głosem. – Choć z tym stołem nie miałbym nic przeciwko.

- Wiesz, że zgodnie z tradycją po wieczorze kawalerskim mężczyzna nie może uprawiać seksu z kobietą?

- Pierdole tradycje, Clarisso – uśmiechnął się złośliwie. – Mój kutas prawie od tygodnia Cię nie poczuł… Jak myślisz, jak się z tym czuję? – zmrużył „groźnie” oczy.

- Musisz być naprawdę duży i gruby – puściłam mu oczko. Nie uszło mojej uwadze, że się napiął.

- Jeśli będziesz mówić tak dalej, bez skrępowania położę Cię na tym stole i wypieprzę, Clarisso.

- Ale z Ciebie romantyk – zadrwiłam ze śmiechem, dokańczając swojego steak’a.

- Udajesz, że Ciebie to nie rusza, a pewnie chciałabyś mnie dosiąść na ich oczach – jego uśmiech się powiększył.

- Co jeśli powiem, że nie?

- To nakłonię Cię do zmiany decyzji, znasz mnie – odparł.

- W dogłębny sposób? – podkreśliłam słowo „dobitny” i nie mogłam powstrzymać się od uśmiechu, gdy poruszył się niepewnie na fotelu. – Ups, czyżby stójka? – parsknęłam śmiechem.

- Powinnaś się bać kochanie i się tak ze mną naigrywać – powiedział.

- Bo mnie ostro przelecisz? – wiedziałam, że przez używanie takich słów podjudzam go i podniecam.

Ale lubił to.

- Sama się o to prosisz – warknął.

- Lubię prowokacje i doskonale o tym wiesz – puściłam mu oczko, zabierając się za jedzenie swoich frytek.

- I może Cię to kosztować orgazm.